مهمترین عوامل بروز تورم در ایران را میتوان به شرح زیر برشمرد:
·
تأمین کسری بودجه از طریق استقراض دولت از بانک
مرکزی و یا از طریق فروش درآمدهای ارزی حاصل از فروش نفت به بانک مرکزی باعث
افزایش پایه پولی و نقدینگی میگردد و افزایش نقدینگی در افزایش سطح عمومی قیمتها
(تورم) ظاهر میشود.
·
عوامل ساختاری ناشی از عدم هماهنگیهای بخشی،
تنگناهای زیرساختی و چسبندگی عرضه در بخشهای کلیدی مانند صنعت و کشاورزی که باعث
کششناپذیری عرضه در این بخشها گردیده است؛ به طوری که که در شرایط رشد سریع
تقاضا، امکان افزایش متناسب وهمزمان عرضه وجود ندارد و منجر به تورم میشود.
یکی از راههای مهار تورم اتخاذ صحیح سیاستهای پولی
مناسب است؛ یعنی رشد باثبات و پیشبینی شده حجم پول. بسیاری از کشورها مانند کره
جنوبی، مکزیک، نیوزیلند و انگلستان بااعمال سیاستهای پولی اصولی، موفق به کاهش
تورم به ارقام یکرقمی (معمولاً زیر ۵ درصد) شدهاند که یکی از دلایل عمده آن استقلال بانک مرکزی در این کشورها
برای پیشبرد سیاستهای پولی بوده است.